بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم برایت تنگ شده
فکر نکن بی وفا هستم ، دلم از سنگ نشده...
اعتراف میکنم اینک در حسرت روزهای شیرین با تو بودنم
باور نمیکنم اینک بی توام
کاش میشد دوباره بیایی و یک لحظه دستهایم را بگیری
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای مرا ببینی
تا دوباره به چشمهایت خیره شوم ،
تا بر همه غم و غصه های بی تو بودن چیره شوم...
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای نگاهت کنم ، با چشمهایم نازت کنم
در حسرت چشمهایت هستم ،
چشمهایی که همیشه با دیدنش دنیایم عاشقانه میشد
بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم هوایت را کرده
در حسرت گرمی دستهایت ، تا کی باید خیره شوم به عکسهایت ،
هنوز هم عاشقم ، عاشق آن بهانه هایت...

فرهاد مجیدی که از ابتدای مسابقه پرسپولیس مورد هتاکی هواداران پرسپولیس قرار گرفت؛ یک انتقام شخصی و کوچک از آنهایی گرفت که به هیچ مرزی پای بند نیستند 


ماجراهایی که در جریان بازی پرسپولیس- الغرافه میان فرهاد مجیدی و هواداران پرسپولیس رخ داد هنوز هم نقل محافل است و واکنشهای متفاوتی را به دنبال دارد. 

این بار در سایت گل یک گزارش تصویری از عکسهای امین محمدجمالی به همراه یادداشتی کوتاه از او پیش روی شماست. عکاس در جملاتی کوتاه احساس خود را از لحظات شکار این صحنهها بیان کرده است. شما هم میتوانید نظرات خود را بنویسید. درباره این اتفاق چه فکر میکنید. 

یادداشت عکاس:
این عکسها را دوست دارم چون معنی داره. هیچکس تو این چند روز نگفت حدود 95هزار نفر بودند که از دقیقه یک شروع کردند به خانواده فرهاد مجیدی فحش دادن. اگر به این اعتقاد نداریم که باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس هستیم اقلا این 95هزار نفر مرد که بودن. و ایشون که ایرانی بود. باید آبروش میرفت جلوی همتیمیهاش؟ کسی خودشو جای فرهاد گذاشت؟ نشون دادن عدد چهار و پوشیدن پیراهن آبی برای 90 دقیقه فحش خوردن زیاد بود؟
صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست/ عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد؟
تقدیم به فرهاد مجیدی که نمیشناسمش از نزدیک ولی دوست نداشتم اون روز جای اون باشم. امیدوارم که این جمعیت را ببخشد و خدا هم همیشه در کنارش باشد.

سئوال قطری ها در درکه از فرهاد مجیدی : چرا در آزادی به خانواده ات توهین می کردند ؟ 
فرهاد مجیدی که چند نفر از همی تیمی هایش را بعد از بازی با پرسپولیس به درکه تهران برده بود ناگهان با این سئوال مواجه شد : چرا در آزادی به خانواده ات توهین می کردند ؟ 



سایت گل - فرهاد مجیدی وارد استادیوم آزادی که شد وقتی هنوز بازی آغاز نشده بود پرسپولیسی ها شدیدترین شعارهای ممکن را علیه او سر دادند . مجیدی بعد از بازی به یکی از نزدیکانش گفته بود که بیش از هر چیز نگاه هم تیمی هایم که بعضی هایشان فارسی را به خوبی می فهمند برایم آزار دهنده بود اما قطری ها در آزادی جرات نکردند این موضوع را به روی مجیدی بیاورند . بازی که تمام شد فرهاد تعداد زیادی از بچه های الغرافه را به ضیافت شامی در درکه دعوت کرد . 
اما در اواسط این مهمانی ناگهان میزبان مورد سئوالی قرار گرفت که پاسخش از سوی فرهاد فقط یک جمله بود : فراموشش کنید ، آب و هوای اینجا ( درکه ) از این حرفها مهمتر است ! 
قطری ها از او پرسیده بودند که مگر تو بازیکن تیم ملی ایران نبودی ؟ برای چه خانواده ات را مورد اهانت قرار می دادند . حتی در کلام قطری ها اعتراف تلخ تری هم وجود داشت : ما هر وقت به آزادی می آییم به برخی شعارهای ایرانیها عادت داریم اما برایمان عجیب است که ایرانیها نسبت به هموطنان خودشان هم این گونه هستند !
موخره : متاسفیم ! برای خودمان و ملتی که همیشه فرهنگ و تمدن هزار ساله اش مایه فخر و سربلندی مقابل آنها بوده است 

دیگه قطریها هم فهمیدند لنگی جماعت کیه و چیه! همه? لنگ یک طرف، خونسردی فرهاد در هنگام بوسه به پیراهن آبی، و یاد آوری چوبله یک طرف.

آبیــــتــــه – کافیست هوادار استقلال تهران باشید تا در همین چند سال گذشته همه نوع خوشی و تلخی را تجربه کرده باشید.از نایب قهرمانی در هفته آخر و تقدیم جام به رقیب سنتی گرفته تا بدست آوردن جام در آخرین هفته.از بردهای پی در پی مقابل پرسپولیس و شکست در عین ناباوری در 10 دقیقه آخر.
چنین لحظاتی همیشه خاطره انگیز بوده و خواهند بود.لحظاتی که تا بحث از تیم محبوبتان میشود به یاد می آورید.اما خاطراتی هستند که نه در میدان بازی بلکه در حاشیه اتفاق می افتند و همان شیرینی و تلخی را بر جای میگذارند.
چند سال پیش استقلال تهران مقابل تیم امیر قلعه نویی که سرمربی مس کرمان بود صف آرایی کردند تا حساسیت اش به اوج برسد.استقلال تهران در کرمان به مس باخت تا قلعه نویی نتیجه ای عالی بگیرد و سر از پا نشناسد.اما چیزیکه این شکست را به کام آبیها تلخ تر کرد مشت گره کرده ژنرال سابق ارتش آبیپوش بود که به سوی هواداران میلیونی استقلال نشانه رفته بود.لحظه ای که پس از سالها یاد آوری اش خاطره ای تلخ برای استقلالیهاست.
این مشت نه تنها هواداران استقلال را ناراحت کرد,باعث خوشحالی هواداران رقیب سنتی هم شد و کار به جایی رسیده است که اگر از دوست قرمز خود از آن مشت بپرسید با لبخند استهزا آمیز از آن به عنوان یک حرکت زیبا یاد خواهد کرد !!!
حرکتی که هنوز هم یادآوری اش توسط قرمزها باعث سرافکندگی میشود.
سالها گذشتند و فرهاد مجیدی بنا به دلایلی نامعلوم از استقلال جدا شد و به الغرافه قطر پیوست.پس از ماهها دوری از بازی در ورزشگاه آزادی فرهاد هم به دیار شیرین بازگشت و مقابل قرمزها ایستاد.
مچ بند آبی بر دست فرهاد خود موید این بود که فرهاد اگر گلی بزند آتشی به رنگ آبی برپا خواهد کرد.دقیقه 72 بود که داور به اشتباه فرهاد را از میدان بازی اخراج کرد تا قرمزها از شادی در پوست خود نگنجند و فحشها را به سوی فرهاد نثار کنند.
در همین لحظات بود که فرهاد خاطره ای بیاد ماندنی برای هر هوادار استقلال رقم زد.پیراهن زرد الغرافه را از تن در آورد و رنگ آبی را به رخ 96 هزار قرمز حاضر در ورزشگاه کشید تا فریاد خشمشان بر آید.اما این پایان کار نبود.جواب فرهاد به پرسپولیسیها مشتی نبود که آنان را خوشحال و استقلالیها را سرافکنده کند.چهار انگشت خود را به سویشان گرفت تا یادآوری کند تور دروازه قرمزها بارها بدست فرهاد تیشه بر دست پاره شده.
این حرکت چنان کوبنده بود که میتوانید بعد از چند سال 4 انگشت فرهاد را به دوست قرمز خود یادآوری کنید تا ببینید رنگ چهره اش به رنگ تیم محبوبش درخواهد آمد.
به افتخار چهار انگشت که برای استقلال بود,نه مشتی که بر استقلال.
به افتخار هواداری که برای استقلال هورا میکشد,نه هواداری که بر استقلال.